«Δέσποινα Κουβάτσου, Πόλοι έλξης» του Αναπλ. Καθηγητή Ιστορίας της Τέχνης, Δ.Π.Θ., Γιάννη Κολοκοτρώνη.

Λευκή Συμφωνία Ι

Λευκή Συμφωνία Ι

«Η Δέσποινα Κουβάτσου είναι μια πειθαρχημένη και εμμονική ζωγράφος, παθιασμένη με την πλαστικότητα των μορφών, τα καθαρά περιγράμματα και την αισθαντικότητα των θεμάτων….

Μας εξέπληξε, όταν το 2011 (Γκαλερί Αργώ), παρουσίασε μια σειρά έργων που βασιζόντουσαν σε υποβρύχιες λήψεις και εστίαζαν στον αισθησιασμό, την ομορφιά και την ελαφρότητα του γυναικείου σώματος που βυθίζεται στα νερά του Αιγαίου και του Ιονίου. Η Κουβάτσου είχε γυρίσει σελίδα στην επιλογή της θεματογραφίας, αντικαθιστώντας τη μελαγχολική ραστώνη της φιλοσοφικής ενατένισης των καθημερινών αντικειμένων με τον ανάλαφρο αισθησιασμό του γυμνού γυναικείου κορμιού και το χαρούμενο παιχνίδι του με το νερό, το φως και τα χρώματα.

Σήμερα, επανέρχεται με την ενότητα Πόλοι Έλξης (Γκαλερί Αργώ) για να μας δείξει τις ανεξάντλητες εκδοχές του ίδιου θέματος με τις οποίες εμπλουτίζει τη θεματογραφία της κολυμβήτριας, εστιάζοντας στην ουσία του οπτικού λυρισμού….

Στις συνθέσεις της, η Κουβάτσου ό,τι περιγράφει με σαφήνεια εξίσου το επενδύει με μεταφορική ένταση, ώστε ο θεατής να συμμετέχει  σ’ένα φαντασιακό παιχνίδι αισθήσεων, έλξης και απόκρυψης. Η έλξη διαπραγματεύεται την απόσταση που αυξομειούμενη καθίσταται διαρκώς μετέωρη. Η απόκρυψη συνυφαίνεται με το παιχνίδι της διαρκούς αναζήτησης της αλήθειας. Ανάμεσα λοιπόν στη ζωγράφο και το θεατή, τον ένα πόλο της τέχνης και τον άλλο πόλο της θέασης, μεσολαβούν παραλλαγές ανέφικτης αληθοφάνειας. Ένα είδος αναστοχασμού πάνω στην προσμονή και τη λήθη της επιθυμίας. Γι’ αυτό, κάθε πίνακας της ενότητας είναι και μια διαφορετική εκδοχή σπουδής πάνω τις επιθυμίες που παραμένουν σε λανθάνουσα κατάσταση.»

Γιάννης Κολοκοτρώνης – Αναπλ. Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης, Δ.Π.Θ.

για την Έκθεση «Πόλοι Έλξης» 2016